Emoties; ze horen erbij! Boos, verdriet, blij, bang en nog veel meer.. We hebben bijna allemaal geleerd dat emoties niet “netjes” zijn. Maar we hebben ze wel, ze horen erbij… Iedereen is wel eens boos of verdrietig. Als je als baby geboren wordt, begint het eigenlijk al. Voor velen van ons geldt dat als je als baby huilt, je ofwel een speen in je mond geduwd krijgt, ofwel hoort “sshhht niet huilen”, ofwel heen en weer wordt gewiegd of je wordt genegeerd en alleen gelaten…. Maar stel je voor.. je hebt het koud, maar je kunt dat niet vertellen. Je kreunt wat en probeert het aan te geven, maar er verandert niets. Je gaat huilen, maar dan word je stil gehouden en verandert er alsnog niets….Dan wόrd je toch ook boos en verdrietig!
En iets later, als je wel enigszins kunt aangeven wat er is; ik zeg enigszins, omdat kinderen zich vaak niet fijn voelen, maar echt nog niet kunnen verwoorden wat er is en wat ze dan ook vervolgens nodig hebben…Maar als ze dan huilen omdat ze bijvoorbeeld gevallen zijn of omdat iets is afgepakt waar ze zo dol op zijn of omdat iemand ze bang maakt door te duwen, dan krijgen veel kinderen te horen dat “ze zich niet zo moeten aanstellen”, of toch “niet zo hoeven te huilen” of dat er gewoon “niets aan de hand” is. Met andere woorden; kinderen leren hun gevoelens van jongs af aan al uitschakelen en er niet meer naar te luisteren wat hun lichaam aangeeft. En daarnaast leren ze dat ze helaas niet altijd terecht kunnen bij hun eigen ouders, maar alleen als de ouders vinden dat dat nodig is.
En weer wat later word je er door je vrienden op aan gekeken als je boos of verdrietig bent…vooral meisjes mogen niet boos zijn en jongens niet verdrietig. Maar ik zie emoties hetzelfde als plas en poep. Het zijn “dingen” die in je lijf gebeuren en die uit je lijf moeten om je goed te voelen. Als jij moet poepen en je houdt dit op, krijg je last. Je krijgt buikpijn en later obstipatie. En hoe langer je wacht, hoe lastiger het zal zijn om het alsnog eruit te laten. Zo geldt dat ook voor emoties. Die moeten uit je lijf! Anders krijg je last, je wordt onrustig, je krijgt lichamelijke klachten etc. En ook hierbij geldt, hoe langer je wacht, hoe lastiger het wordt…als je emoties wegdrukt en wegstopt, blijven ze in je lijf en blijf je last houden.
Help dus je kinderen door van begin af aan hun emoties serieus te nemen, emoties te verwoorden en ze hierin te begeleiden hoe ze met de verschillende emoties om kunnen gaan; daarmee leg je een hele stevige basis voor hun verdere leven! Bijvoorbeeld schreeuwen en stampen als je boos bent en huilen en knuffelen als je verdrietig bent. Of net wat bij jou past, waar jij je fijn bij voelt!
Met een sterk EQ, heb je ook nog eens een gezonder kind wat minder last heeft van het lichaam en er eerder naar luistert. Dus mensen; laat je emoties, net als plas en poep, op tijd eruit om verstopping te voorkomen!
En voor de ouders zelf..
Voor de ouders geldt dat er heel vaak eerst moet worden opgeruimd, van een aantal jaren. En daarna zorg je dat je dit bijhoudt en hiermee dus ook het goede voorbeeld geeft aan je kind. Regelmatig dus even legen en misschien zelfs plannen als je dit nog niet meteen kunt als het nodig is. Als jij als ouder opgekropte emoties hebt in je lichaam, voelen kinderen dit. Met kindertolken kunnen we er samen achter komen waar deze opgekropte emoties nog vandaan komen.
Als magnetiseur kan ik ook emotionele blokkades opheffen, waardoor je niet bewust terug hoeft naar je oude boosheid of verdriet. De energie die door mijn handen stroomt, zorgt ervoor dat de blokkade weer vrij komt en vervolgens doet het zelfgenezend vermogen van het lichaam de rest.
Uiteraard blijft het wel zo, dat als ik blokkades heb opgeruimd en er verandert niets, je steeds terug zult moeten komen. Om echt iets te veranderen, zul je dus ook naar de kern moeten. Ik kan je hierin begeleiden, zodat dit een liefdevol proces wordt waar je uiteindelijk zelf mee verder kan en waarbij je een gelukkiger mens wordt. Want als die drol er eenmaal uit is, voelt toch altijd goed 😉
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!